کد مطلب:3462 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چگونه ميتوان از مردم بينياز شد؟

بيشك، مقصود شما از بينياز شدن از مردم، نوع صحيح آن است زيرا بينيازي به اين معنا كه از علم و تخصص و همنشيني و همنشيني و ياري ديگران بينياز شويم، نه براي انسان ـ كه موجودي اجتماعي است ـ امكان دارد و نه چنين سفارشي شده است; چگونه انسان از مردم بينياز ميشود، در حالي كه انبيا و اوليا و علما و همسري كه انسان اختيار ميكند، از ميان همين مردم هستند و... .

بله بينيازي از مردم به اين معنا كه دست نياز به سوي آنان دراز نكند، امري امكانپذير است و به آن مناعت طبع نيز ميگويند كه ضد طمع ميباشد. راه بينيازي از مردم ـ به اين معنا ـ قطع طمع از غيرخدا و نااميد شدن از مردم و آن چه در دست آنها است ميباشد.

امام صادقفرمود: اگر يكي از شما بخواهد كه آن چه از خدا ميطلبد، به او عطا كند، پس نااميد شود از همة مرد و اميد به غيرخدا نداشته باشد. و چون خدا دل او را چنين يافت، هيچ چيز از خدا نميخواهد، مگر اين كه به او ميدهد.(معراج السعاده، ملا احمد نراقي، ص 404 و 405، نشر هجرت.)

قرآن ميفرمايد: اَلَيسَ اللّهُ بِكافٍ عَبدَه;(زمر،36) آيا خداوند براي بندهاش كافي نيست؟; ومَن يَتَّقِ اللّهَ يَجعَل لَهُ مَخرَجـا # ويَرزُقهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ ومَن يَتَوَكَّل عَلَي اللّهِ فَهُوَ حَسبُه;(طلاق،2ـ3)، و هر كس تقواي الهي پيشه كند، خداوند راه نجاتي براي او فراهم ميكند، و او را از جايي كه گمان ندارد روزي ميدهد و هر كس بر خدا توكل كند، كفايت امرش را ميكند.

نتيجه آن كه قطع طمع از غيرخدا و نااميدي از مردم و تقوا و توكّل بر خداوند متعال، از راههايي است كه انسان را از مردم بينياز ميكنند.